Потем продолжува мирно, тивко како за себеси да потврдува нешто, што одамна го знае.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Здржано и се насмевна, галантно ја поздрави оддалеку и си продолжи мирно, спокојно како ништо да не се случило.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Доста сентименталност. Слабите и неспособните нека живеат од спомени. Тие нека тагуваат.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Почна да се стемнува, запаливме дури и светилка надвор, па навалија мушички и ноќни пеперутки од сите страни.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
И продолжи мирно да си го пие кафето, но јас забележав дека станува сè понервозна и знаев дека тоа не е поради „дувнувањето“ на Љубе, туку поради невраќањето на Саше.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ја извади капата од глава и го избриша челото со шамивче.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Знаеше дека од горниот кат го следи студениот поглед на Германецот, па продолжи мирно до зад аголот и тука застана.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тетин ми го вклучи телевизорот поставен високо над старото ’рѓосано ќумбе и продолжи мирно да ги гледа сериите вести на државните канали, а децата се мушнаа во едно пожолтено ќоше и почнаа нешто таинствено да си играат.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Ништо, ништо, - тетка Олга се обидуваше да не се вознемири, а веројатно се убедуваше дека навистина шолјата не е затната, па поради тоа ја направи првата голема грешка - го притисна копчето од казанчето.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)