Сѐ ми пушта со очите: му играат како жива во водена терезија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И се пуштаме со јатрва ми Уља, ги отпетлуваме рацете, прстите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Уште неколку дена и таа ќе оди на школо а тебе не ќе те пуштаат со неа и со другите деца да седиш.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)