Убаво почнува ова попладне и тој се радува дека нејќеше да им свири пред ручек на орото, оставаше за после.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ме радуваше дека заедно со мене доби нови чевли и Бане.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Двајцата сопатници имаа по три сина и се радуваа дека ќе ги видат.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Варзилото сам им го беше донел од бојаџиската чаршија на Тодора, на Паунка, и на мајката Јана, а кромидовите лушпи и цутовите од лутиче сам ги слупи и ги набра, и сѐ се радуваше дека жените ќе се зближат во радосното вапцување, а Тодора ќе ги отпушти дизгините.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Се радуваме дека имало и нас некој да нѐ побара...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А само во едно делче од мислите можеше и да биде сигурен дека оваа бука под него не могла ни да порасте на ниедно друго место, освен пред самиот раб на сета онаа шума надолу, што тој ја одеше целиот ден, и да се радува дека, сепак, тој успеал да ја пребори неа и да достаса до пред самиот нејзин крај.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Многу му е жал што била толку болна, и се радува дека ќе оздрави.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
„Умен, мајкин“, ме погали мама. „Многу ме радува дека и другарите ти се умни деца. Од вас ќе станат чесни луѓе.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Наставникот вели дека секој ден треба да вежбаме.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Во петто одделение има многу материјал по аритметика и геометрија", пак лажев.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Треба да нѐ радува дека на ниво на едно основно училиште разговара висок стручњак, универзитетски професор.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Ме радува дека ти е интересна математиката. Цел живот е математика.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ѝ реков: „Ме радува, Рајно, многу ме радува дека сега веќе имаш на кого да се потпреш“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А тие се радуваат дека уште не се оздравени. Тука им е посигурен животот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)