разбуди (гл.) - и (сврз.)

На другиот ден Орде се разбуди и гледа дека Пискулиев ја преспал ноќта покриен само со своето зимско палто.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Но сега те молиме врати нѐ пак на Земјата. Снежана ќе се разбуди и ќе нѐ бара.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Сега тој исплашено се разбуди и скокна: - Писмото?!...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Да се зачува нешто вредно е природна реакција,но неможам повеќе да го издржам ова лудило во мојава глава.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Само во твоите прегратки наоѓав сила да се разбудам и да вдишам од свежиот зрак на новото утро.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Се разбуди и не можеше да се сети дали сонувал и што сонувал, се отвори, со животворност на цвет, многу побрзо отколку што заспиваше, влажен под кошула и в чевли, сплеткан во чаршафот и со чувство дека низ светкавата, ќурчиски затегната кожа на темето му пробиваат неброј врвови на игли, се рабуди со едно недоизјаснето сознавање предизвикано од шум или од мирис или од продорност на нечии очи и скокна со брзо движење отварајќи ја вратата.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Од викањето се разбудија и другите селани, дотрчаа со садови, се предаваше водата од рака на рака, се правеа синџири од луѓе и се фрлаше водата; но нејзиното мало количество како да го потсилуваше огнот; некои од луѓето што беа похрабри, потпреа скала на ѕидот од куќата и се искачија на чардакот фрлајќи вода за да не се зафатат одаите и чатијата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
А кога ќе се разбудел и кога ќе го видел така опожарен и разурнат - пак се затворал во ќелијата за да не го гледа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Дијагонален зрак, имав обичај без некоја посебна причина да помислам, дијагонален зрак, а потоа: Агна, спиеш ли?, ќе ѝ речев, за таа да се разбуди и така мека и топла да ми седне в скут, да ме прегрне со десната рака околу вратот, и да се загледа во сонцето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се симнав по скалите, спуштајќи ги нозете така што да не правам тропот, божем постоеше некој кого би го разбудил и, по патот што нагорнуваше, отидов до местото каде што беше бунарот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ама, и Пепелашка од нигде никаде станала принцеза... а јас се разбудив и прво посакав, а потоа и сама поверував дека ќе стојам позади мојата тезга како продавачка, со мојата книга како писателка...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ноќе знаеше да ме разбуди и да ме вознемири со нејзиното прашање: „Радо, јел’ капе ово моје“?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
На третата ноќ, додека караванот наш мал ноќеваше, Филозофот ме разбуди и рече: го отклучив записот и видов што има зад буквите.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ќе се разбудам и капки роса ќе си најдам на градите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе се разбудиш и главата ќе си ја најдеш во некое вирче вода.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да, вчера и тоа ми го рече.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Утрово штом се разбудив и седнав во креветот, си реков: И ноќта е подолга кога си сам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„На смртта тоа ѝ е намерата: да го разбуди и последното тровче несигурност и страв во нашите меса“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ќе се разбудам и не ќе имам време ни да се насмеам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Штом таткото заврши со пеењето, У се разбуди и почна да клоца, а болничарките- помошнички на гинеколозите силно ракоплескаа.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Тој се разбуди и ја сврте главата кон мене.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Децата се разбудиле и се задеваат во постелата, се скокоткаат, се смеат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И утрината Јон се разбудил и застанал на пенџере. 246
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)