Можеби трпеливото размислување и строгото испитување на она што сѐ уште провизорно се нарекува писмо, далеку од тоа да останат од оваа страна на науката за писмото или пребрзано да ја “отпишат” од некој опскурантистички разлог, овозможувајќи ѝ, напротив, да го развие својот позитивитет колку што е можно повеќе, можеби тие се талкањето на една мисла верна и внимателна кон светот кој нескротливо доаѓа и кој се најавува во сегашнината, отаде затворањето на знаењето.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
ПРВ ДЕЛ Крајот на книгата и почетокот на писмото Сократ, оној кој не пишува.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
— Во нив Хегел ги разви своите учења, својот поглед на светот и општеството, не оставајќи во претераната совесност ни една област да не ја подложи и нeа на своето филозофско испитување и толкување.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Тоа младо курвиче разви свој центар. Се врза со Нигеријците, брзо се вклопи во студиото на Ема, соработуваше со Машкото друштво „Осамени срца”.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Доаѓа цела генерација вешта во користењето на интерактивни орудија, таа мигрира во светот на виртуалната реалност, каде што може да ги развие своите соништа и игри на фантазијата.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Ќе го развиете своето тело со тенис и пливање. Својот ум со одбрани четива.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Тоа значеше исклучување на многу други групи, врз основа на нивната раса, род, класа.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Јавната сфера не е арена на колективна акција, туку на „донесување одлуки кои служат за да ги насочуваат и оправдуваат колективните активности“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Гласовите на работничката класа и женските гласови не се слушаа во буржоаската јавна сфера; овие исклучени групи мораа да развијат свои, независни форуми на изразување.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
96. Во текот на овој период на рана модерност, функцијата на индивидуалноста и граѓанството се преклопуваат: постои идентичност меѓу homme и citoyen, што им овозможува на поединците во потполност да го развијат својот потенцијал и рационално да влијаат и да го 95 Ibid., p. 27. 96 Mark Warren, “The Self in Discursive Democracy” in The Cambridge Companion to Habermas, ed. Stephen White (Cambridge: Cambridge University Press, 1995), 172. 85 создаваат својот општествен и политички поредок преку активно учество и вклученост во јавната сфера.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)