Отидов да преспијам кај дада. И нејзе ѝ раскажав сѐ.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
„Тоа е доказ за пред судот. Ќе дојде денот кога ќе раскажам сѐ што ми направија.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Овие му раскажаа сѐ потенко, кадијата ги пофали и богато ги награди од своја страна, напиша уште истиот ден писмо за скопскиот беглер-бег и го испрати, па се прибра вечерта во конакот да им раскаже на Ајша и каданите за повторното Анѓино ропство, а сужните ги затвори во својот затвор и ги држеше ни помалку, ни повеќе – токму три месеци.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Вечерта, дома, на татко ми му раскажав сѐ.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Потем сал туку се излежуваше по дома, си остана младоженец без невеста, едно време се пушти глас дека станал акробат и ноќум одел по жица како месечар, филистејците се такви, на спасителите им подаруваат осаменост, им го нудат и кошмарот на заминувањето од родната грутка – барем сега не се талка со месеци по морињата до Австралија и Нов Зеланд, а ако е до пустини и таму има пустини, но децата таму не чуле за прачки, не виделе дренки и шумски малини, децата таму се далдисани во компјутерски игри.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Филистејците се далдисани со правењето излези од митовите и со големо задоцнување ќе дознаат дека Давид во јабана во една меана му раскажал сѐ на Караваџо
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
- Никогаш полошо не ми било, - рече Бошко заумено и му раскажа сѐ како му порачал Луман и што мисли дека го чекало.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Тогаш дедо Ангеле им раскажа сѐ и им рече дека вечер треба да го чекаат Лумана на патот преку река.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Да чујам, -рече. Децата му раскажаа сѐ.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)