раскаже (гл.) - и (сврз.)

Често користената тематика на сензационалното, несекојдневното, граничното, бизарното кај него е презентирана без никаков обид за морализаторство, па дури и став; режиски, јунаците се прифатени такви какви што се, без интервенција и интерпретација од страна на авторот (звучен и доцен период). okno.mk | Margina #15-16 [1995] 95
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Дури и најбизарните настани се раскажани и забележени како да се работи за најобични нешта.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Мајсторски раскажани и споени во едно, исечени фрагменти од животот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Најпосле зошто не би било така: вистината е понекогаш во уверливоста на она што ни го раскажале и во она што други го слушале од нас кога сме умееле да раскажуваме.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И ѝ раскажа на Луција за случката со мотоциклот, онаа со возењето на едно тркало, но ѝ раскажа и за онаа ноќ кога јас ги забавував девојките качувајќи се на скала што не е потпрена на ништо; таа не веруваше, се смееше, се држеше за челото и велеше: „О, не, па тоа не е возможно! Не, не тоа никако не може да биде!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Можно ли е да му раскажала и за мојот машки дебакл на кејот?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сестра ми во меѓувреме се оддаде на волшебно одгледување растенија гледаше во нив имаме ли иднина или не моите невени развија раскошно и сега ми се пред очи отворени како мугри ти најмногу ќе ги израдуваш мама и тато со твојата судбина, рече таа на мама ѝ се врати надежта и се насмеа за сите тато се разбуди од сон што не ни го раскажа и појде на извор јас не верував во ништо иако и денес се вознемирувам од помислата на неа барем ноќта да не ја испуштам денот изгледа не е доволен да се стигне на правото место реков и почувствував - имам работа со симболи од -ден-на-ден стравот е сѐ пострвен ако не се исплашам нема да запамтам што се случило стравот е време додека се думам во мракот - останало ли нешто од мене мрда под прстите надигнат и препороден.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
JOH Мирче зборува, прашува и кажува. Сака сѐ да раскаже и се претекнува со ноќта. Сака да го прелаже утрото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)