раскине (гл.) - кошула (имн.)

Потоа ја раскина кошулата и ја врза раната на челото.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Му ја раскина кошулата и неговите тврди прсти бргу зашетаа по градите, рамењата и рацете.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)