распарчува (гл.) - и (сврз.)

Неговите мисли се распарчуваат и тонат во неврат.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Правдата со скршени нозе ги убиваа и ги товареа на други или ги дереа, ги распарчуваа и ги носеа горе. За месо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)