Ќе речете можеби: „Ух, баба како бака! Со очила и со два заба!“
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Радоста се заменува со некоја чудна состојба која во дневникот е запишана како презирање и омраза меѓу нас а сега би рекол можеби повеќе завист.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ќе речете можеби, тоа се приказни, а јас ќе речам дека тоа се вистини што нè упатуваат да го цениме лебот, да го почитуваме.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)