рече (гл.) - по (предл.)

На гробот на Изет Сарајлиќ Оној ветерничав април кога спука во Сараево ми рече по телефон дека сепак не можам да ти го испратам она што најмногу би ти се нашло - една вреќичка компири.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
- Може тој да си го окрка, - рече по малку - Како што е мажот ти запас, така да блада пред толку народ...
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Меѓутоа Сухов незабележливо ве следи, што би се рекло по стапките, и го демне моментот кога е можно да бидете изненадени.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Можеби дури ќе успеете и да го заборавите додека се шеткате меѓу несмасните надгробни споменици од осумнаесеттиот век, понекогаш налик на вазни, што можат да се добијат на некоја уметничка лотарија, но почесто личејќи на облаци вкаменета пена од прашок за перење; потоа меѓу надгробните споменици од деветнаесеттиот век, интересни поради мешањето на рускиот класицизам и уште по нешто руско, се чини, духот на апсолутизмот и, најпосле, помеѓу надгробните плочи од последниве децении, неромантични, каков што е обичниот алат.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Камчето, - му рече по француски. Истовремено со прст покажа на матарката.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Лага е, ми рече по два дена и Владе Кочов, и тоа совпаѓање го доживеав како шок.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Собирањето на харачот мене вистински ме разболува, не можам да се занимавам со ништо друго,” рече по малку.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Да имаме апарат, - рече по кратко молчење Бојан - Да го сликаш цвеќето ли? - Не. Гогов Валог да го сликам.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- И јас, и мене ми е доста – му се придружив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Јас ќе си одам, мене ми се слоши од возење – рече по некое време братучет ми и ми се виде навистина побледен.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Можеби тој и го прекина старчето кога рече по малку: - Чајов е готов.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Ништо, само напливот“, рече по извесно време, седејќи таму, а очите му беа сѐ уште затворени. „Само напливот што надоаѓа.“ 84
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)