рече (гл.) - вака (прил.)

„А мене пак ми рече вака”, одговори мајсторот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Хипотетички можам да речам вака или онака, можам да романтизирам за силата на генерацијата итн.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Глеј, бре, тревата се раззелени, цвеќето расцути, лисјето треперат, ластовичките летаат, билбилот се растури од пеење, потоците се наполнија вода, пчелите се разиграа во устите на цвеќињата, ментата мириса, а ти само - другар политкомесар тој и тој рече вака и вака, кодошиш, плукаш, се фалиш лево и десно демек непријателот го уништивме, му убивме и му ранивме толку и толку, а наши како да нема...како, бре, нема?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Јас тогаш нејзе ѝ реков вака: „Месецот во којшто влегуваме сега има триесет и еден ден“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А рече вака, оти не рече поинаку, од збор до збор, од буква до буква пресочинето: „Јазиците на сите родови различни се, и со зборови неподобни се служат тие за исти нешта.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И рекоа вака, оти не беше поинаку: Стефан Писмородецот: „Добар е предлогот мој“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Да објаснам? Па, мислам дека е тешко да се објасни, господине судија; но, да речеме вака.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Некој, се сеќавам, ми рече вака: Борко, просто газеше, ми рече.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
П.В.: А да речеме вака: Гедел Ешер Бах е репката, и сега ние се редиме, приредувачот, преведувачот, издавачот...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Кога чул царот пресудбата од царицата, недраго му паднало оти таа да знает да пресудит поарно од него и на часот беше је рекол вака на царицата: - Слушај вамо, царице, ти да си земиш што ти је најмило и да си одиш кај татка ти, оти јас те нејќам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Чекала сирота баба вечерта да је дојди кокошката - не је дошла.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Арно ама, брго - брго, па му никнуале.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ми рече вака: „Доаѓам, брзо? Па, околу 45 минути, саат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ми рече вака: "Доаѓам за 45 минути.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Легнав на погрешна страна. Бргу ќе се свртам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Косата ѝ беше кратка, бела и кадрава, така што рамномерно ѝ ја опкружуваше големата глава.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тогаш тој на децата им рече вака: - Знаете ли кој сум јас?
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)