рече (гл.) - мирно (прил.)

- Кикицас ова го рече мирно, чиниш се работеше за обично префрлување на мала единица заради нејзино преместување.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Потоа ќе речам мирно и прибрано - Марија, дојдов.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Со поп е крстен, со поп и ќе го закопаме”, рече мирно тој, ама се слушна дури и во другото маало.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но Беличот, кој што бргу ја оцени ситуацијата, гледајќи дека инаку не ќе можат да се истргаат од рацете на кондуктерот, што се беше спречил во тесниот коридор на вагонот, го тргна Мечето за ракав и рече мирно, и не трепкајќи.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Немаше тепачка – реков мирно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И дури сега реши да го бараш? - Па, чекав сам да се врати.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Пред два дена – рече мирно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Навистина е жално ако е точно тоа дека полесно ја поднесуваш смртта на оној што ти се допаѓа од смртта на оној што го сакаш - реков мирно, без злоба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Нема зошто да жалиме заради правилата што не ги измисливме ние.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)