Тоа е историскиот процес на либералната демократија во којшто класата се дислоцира самата себе и не го решава проблемот во рамките на една чувствена одбрамбена реакција, туку го прави непроблематичен во динамиката на својот развој - НАДМИНУВАЊЕ.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Не научив да живеам во потчинетост, не поради гордоста, јас сум господар и слуга на мојот живот, несакав никој да ги решава проблемите што сама ги создавав и секогаш се справував со работите на потежок начин.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Но само така знаев дека тоа сум јас, јас која грешам и ги исправам грешките, јас која простувам, јас која сакам и се обидувам речиси секогаш да ја кажувам вистината.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Уште поубаво речено, мој Клименте, но сепак ние да си се спуштиме на земјата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но поетот со нова метафора го решава проблемот на човековата судбина: Биди ѕвезда на својот живот!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Александар со горчина констатираше дека неговиот татко е типичен пример за тоа како режимот на Стојан релативно лесно ги решава проблемите со своите противници...
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
И секако, прекрасниот Марк, величествениот Марк, семоќниот Марк, спасителот на женскиот род, веднаш го решаваше проблемот, а потоа доаѓаше кај мене, јас да ги решавам неговите.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
- Но паметам еден твој совет што е и вистински остварлив и јас постојано си го повторувам (и реков откако спомените истекоа):"Секогаш имај го предвид и не изумувај го правото на избор!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А можеби и самиот живот ќе се обиде да ми ги препорача тие збунувачки пораки, а не оние лековерници што некогаш одамна животот ги има збунето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Само во едно сум сигурен, во врска со сите изречени и неизречени пораки: мајка ми сметаше дека нејзиниот живот не треба да го земам за пример.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Мртвите ја немаат среќата да решаваат проблеми, а уште помалку да исполнуваат желби“ ме сепна предупредувањето изречено лично од мајка ми некогаш одамна, веројатно со единствена цел да ме ослободи од збунувачките пораки, што можеби ќе се обидат да ми ги наметнат лековерните.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Техничкиот напредок е една работа, а наравот на човечките суштества кои сметаат на прогресот е друга работа. Најнапред.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Тие не владеат вистински со внатрешната ситуација во нивните земји, каде што проблемите се полесни за решавање, а како можат да ги решаваат проблемите на другите нации?
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Лично не можам за ништо да се пожалам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Чудна баба! Се гледаше дека се гордее од начинот на кој ги решава проблемите.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Место да го скрие јазикот под скутникот таа се размафтала со немирното месо.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)