робува (гл.) - му (зам.)

- Смешен си момче. - Смеј се и робувај му на стравот за својот живот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И еве сега работам овде како ајван живеејќи во овој град и робувајќи му на пустиот жал кон мајка си”.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)