руча (гл.) - со (предл.)

Веднаш се постави чинија и за неа. Таа, иако одбиваше, и навистина се чувствуваше дека не ѝ е пријатно, седна да руча со нас.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
ЦОНКА: (Скришно го штипнува бебето, и тоа заплачува, На Петрија.) На, мори куч... (Погледува во Теодос се прекинува.) Ова... кутре... И тоа сака да руча со кумот.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ЦОНКА: (Ослободена, лапа лакомо и бргу да навакса.) Гла-а-дно...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Бешир остана да руча со нас. За секој случај. Забрзано јадев. Децата тоа го забележаа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Токму тогаш да намине таму и да ја најде својата невеста како руча со друг маж, кога таа требаше да биде дома во својата кујна, тоа беше доволно тој да се разбесни, а уште повеќе да влезе таму и да ја види како се држи за рака со друг маж.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)