И точно кога сака сето тоа да се сврши, чувствува дека сето тоа тукушто почнало.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Без да сакаше сето ова го следеше Јана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Па си зеде мечот в раце се истрча во поле да си шета лутината збрана в гради да ја отфрли сакаше сета.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)