ДЕПА: Ти не ѝ се мешај на жената, сака од куќи да му рече со здравје. Таму ќе биде повторно.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Може, рекоа, да се оди и преку Лехово и Вичо, но ако сакаме од високо да ја видиме панорамата на Лерин и Леринското поле, тогаш најдобро е да го избереме патот преку Бигла.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
„Сакам да знам нешто повеќе за вас. И сакам да знам што сакате од Рајнер.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Сакате да се измачувате себеси?“ „Само сакам да знам,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Не дека нив ги немало и порано, но не гинеле на ваков начин, под оружје и во униформи, во планински заседи и поради глупоста на шутраци како оној нивниот министер, кој сака од себе да направи прв воен херој на независна Македонија.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
- Во потопот и вашите болви ќе се издават, претскажувал старецот со вражалски ќесички под очите, едното поголемо од другото како што е поголем потпланински бадем од семка на слива; навистина оние четворица со клокотави грла за малку не умреле од незапирливо смеење, се тркалале по млада трева слични на пеливани што се борат со своите сенки, наеднаш половина дружина да попаѓа од стомачен кикот кога оној Филип Макариев го прашал со детска наивност вториот Нојо што ќе се случи ако нивните болви се удават со него а сите други ако останат во големо корито со неговите болвички, црни и скокливи внучиња со Симон-Наконтикова крв на невидливите цицалки - Ќе се давите и ќе подавате раце да ми се фатите за учкуров, ама - на! завлекол рака в појас Симон Наконтик; капнувале од невидено смеење не знаејќи ги бара ли тој болвите под гаќи да ги стисне в рака и да ги спаси од поројните води што ќе ги покријат и Содома и Гомора на вилаетот или заканувачки сака да им го покаже учкурот за кој со задоцнето јунаштво на машкоста им раскажува нови библиски поглавија; од утробата му 'ртел плач.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Хихихи, и хохохо, и хахаха - ужасно весело и со 'рскот на здруженост татнело околу него. - Што сакаат од тој стар човек? со страв седнал до Куно Бунгур најмладиот од дружината и сведокот на недоразбирањата и разбирањата помеѓу златнодамкавата Фиданка и петелот во човечка кожа Арсо Арнаутче.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Сега ќе купиме бонбони,“ - рече Благица. „Ако сакаш од тие шаренки, како гравчиња“ - рече братчето.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Така некако... Не е за чудо тие да се да сакаат од овде да ја грабат.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Жабата сака од ежот да се чешка со голем ќеиф.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
- Сакам од втора рака подобро да го запознаам мојот пријател доктор.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Што е, прашувам, што барате, што сакате од мене?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сака да ја преврти, вели, сака од сите страни да ја види.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама сакам од тебе да чујам, за да чуе и господ.”
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Татко, не мене, ами Борко го прегрна со едната рака и го прибра до себе и, слушнав, како тој да бил болен и одделен од дома, а не јас, го праша дали сака од зелените или од црвените бонбони.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Камносаното тело небаре не сака од земјата да се двои...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Ги претставува „оркестралната“ - музика старомодните хиерархиски структури. е толку дигитална, толку Оркестралната музика претставува сѐ скроена, ритмична, и што не сакам од Ренесансата... зависна од улогите на Ако си композитор кој пишува таква музичарите. музика, можат да поминат неколку години пред да слушнеш како звучат твоите дела.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Жими десното око ако сакам од вас да печалам, — им се колне Петруш, а на свадбарите не им текнува да го погледнат десното око на Петруша и да видат дека тоа е шлупка ореова — истечено уште пред петнаесет години.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Дури почна да им заповеда на селаните кој што да работи, што сака од секого „светијата“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тој побара три цени, та овие веќе му дадоа една и пол, но Петруш и понатака се колне во денешна света Петка, утрешна света сабота, други денешна света недела и сите годишни светци, си ја пцуе по десетти или стоти пат мајката оти не сака од нив да печали, и исчепкува уште една четвртинка од вредноста, убедувајќи ги своите пријатели дека им ја дава стоката „под зијан, само и само да не ги пушти на друго место, да им услужи, и да не речат прилепчани оти на Петруша му избегале муштериите и отишле на готов пазар кај комшијата Плашета.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А си мисли во себе: „Ако не зема и за Петка, тој ќе си мисли оти зе, та сака од моите да му давам.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Му закажав војна на инаетот од инает сакав да го згазам и закажав војна на омразата зошто и неа ужасно ја мразам Му закажав војна на гневот го прогонував и кон него се гневев му закажав војна и на гревот за малку и него ќе го средев Му закажав војна на стравот и сакав од страв да го стресам му закажав војна на егото и него да го обесчестам Му закажав војна на лукавиот и лукаво сакав да го сотрам ѕверот се разбуди во мене да го уништам и него ќе морам Си закажав војна со себе безпоштедна со премногу мртви си закажав војна без крај војна со страдања и жртви
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
- Сите тие сакаа од експериментот, од бунтот, да направат закон. Сега, некои се институција, некои заборавени.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Што сакаш од нас? Да правиме театар овде, да се однесуваме како неврастеници?
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Никогаш не разбрав што сака од мене. (Пауза) После загина во кола на враќање од ебење со швалерката. Таа остана жива.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
А на горниот крај, на десната страна, беше пцалтирницата во која се држеа неколку книги, а на чиј врв беа поставени две штици пирамида на оска на која можеш да поставиш четири отворени книги и да го завртиш така што да можеш да ја читаш која сакаш од книгите.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Ама стрептомицинот, благодарение на тој Сврделот, тие го имаа колку да ми сакаш од таа помошта што доаѓаше преку Црвениот крст.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тие и да знаат дека имаш вина, не сакаат од неа да те ослободат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги знае добро моите желби скришни и знам што сака од сите вас да скрие.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)