- Сакам со него да разговарам за една многу важна работа, - продолжи трговецот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Трговецот ја извади сребрената кутија, му ја подаде кутијата и го покани да седне.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Би сакал со нив да се видам, но само на некое наше градилиште.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ги слушаше Пискулиев овие жаловити зборови, ја подисправаше некако својата мршава, извиена снага, со клапнати рамена, како да сакаше со тоа да ѝ ја поткрепи верата во себе на таа сиротна жена, и најпосле одговори како што го учеше неговата смирена и блага душа: „Не бери гајле, тетко Спасие, ти само учи го да гледа што правам јас, јас сум ги минал тие патишта”.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Иди кога ти велам. Да не сакаш со кокошките да си легнеш? Таман работа, - го подговараше Рангел.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тој го сметна сега и качкетот и го кладе на колено, како да сакаше со тоа да рече: што ме мислиш ти мене?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Сакаше со своите уши да слушне од Стевановата уста дали навистина Ката зборувала дома за нивното продавање.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Таму не се оди со кола. Само пеш или ако сакате со кајче? - Пеш – реков.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Повеќе сакам со остроумни решенија да им го загорчувам животот на непријателите, пандан на Тито и понтонскиот мост преку Неретва, отколку како великиот Тесла да им ги осветлувам патиштата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Се мислам дека истиот е населен од многу што сакаат со позајмена статусна позиција, што би рекол Вендерс „...да летаат низ ноќта во слеп полет без инструменти, но на крајот да се приземјат таму каде што избрале да бидат.“
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Мислам дека луѓето во нашава Македонија задолжени за промоција на големи имиња во уметноста не сакаат со понудениот избор да бидат само поинакви од другите, од нивните претходници, на пример.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
„Си го прегазил потокот и си го сретнал.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со благост ме фати за мишка, можеби сакаше со допир да ми докаже.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И житото зрело со златесто класје, и амбарот полн со јачмен и овез, и кошот го сакам со пченкарно зрно, и сеното во стог, и слама во копа..
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Знаеше дека ќе заминат. Сакаше со нешто да им помогне и да им го направи полесно тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сакам со тебе да го изненадам Саво, а историјатот за нашето патешествие ќе ти го раскажам со филџан кафе.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ако сака со чашка да се напои, со една рака ги држи мустаќите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Сакаш со некој да се видиш, ќе ми вели, веќе тесно ти е дома, секаде ти е тесно, ќе ми вели, никаде не те собира.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не сакам со лошите мисли да го оставам насамо. И настрана.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
да извидиме кај се, да наслушаме што зборуваат, и
ние одиме и врзуваме колчиња, за да ни веруваат, ама со
нас имаше и еден Бугарин, ни го присливија, како нивни
човек, ама тој страшлив, идеше до некаде и застана, јас,
вели, не можам повеќе, не сакам со секој да се борам, вели, да не сакаш и душманот да ти го одбереме, велиме
ние, и одиме, го помоливме да иди, и заминавме, а тој
остана во нивјето, во калта и ние наближавме до теловите, до окопите, и слушаме зборување, ама ништо не разбираме, ни бегаат зборовите покрај уши, не знаеме дали
се англиски или грчки,
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па после сакаа со мед да ме мачкаат по образите. За да бидам благ со жената.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Другиот беше упорен. – Токму зашто не сум лековерен, сакам со свои очи да го видам исчезнувањето и воскреснувањето на розата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Парацелзус се исправи на нозе. – А каде сме, ако не таму?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Не слушај ги, - рече куќата што воздивнува. – Таванот и подот во мојава одаја се такви.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Таков и бев, зашто не сакав со подбив да му одговорам на таванот.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Камилски како да сакаше со овој проект да го привлече вниманието на властите кои ја продолжуваа традицијата на искоренувањето на османското и турското од балканските војни, во текот на целиот XX век, но, секако, дека тој си имаше свои различни аргументи кои сакаше да ги сподели со Татко, когошто го сметаше за голем авторитет по ова прашање.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Сакаше со нив да го сподели расположението од среќата од последното читање кое не можеше да допре до неговите пријатели...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Јас само сакав со два-три збора да раскажам за мојот живот. За илустрација. Не смеам ли?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Сакам со неа век да векувам како со жена, не како со платен добиток. Ме разбираш ли? Јас сакам и таа да се праша!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Да имаше дваесет-триесет лири...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
— Пеша Милевска се сака со ќатипот! — И пак се изви громко и долго кикотење.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сине си ослабел си станал „тенеќе”, внимавај (макар што беше спротивното!) Мајка кога сакаше со малку зборови да ни искаже многу содржини се служеше со познати поговорки, едни народни, други ги составуваше самата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Јас ќе ти помогнам, ќе одам кај сакаш со тебе и со твоите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Излегува учителот, ја крева раката и сака со едно удирање сите да нѐ столчи.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Секој човек расте, учи да сака со помош на друг човек.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Не можеме да бидеме странци еден на друг, да потрошиме цел еден живот и пак да останеме туѓинци.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Знам дека ми прости и дека денеска клечиш пред мене од благодарност што си имаш едно прекрасно суштество, плод на еден срам, ама го сакаш и ќе го сакаш со целата своја љубов, оти е дел и од тебе!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ако е за искрено, јас те сакам со двете нозе, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Те сакав со сите пори на моето тело.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Какво е тоа гледање? - се прашувам јас во себе, се мачам да разберам што сака со тоа Билјана.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)