сака (гл.) - веднаш (прил.)

Алал Комби сакаше веднаш да реагира на Татковата теза.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Од петокот изутрината, кога првпат ја виде на колјата Панде толку многу се разволнува што не можеше веќе да издржи: сакаше веднаш да излезе момата, да видат родителите, да видат сите, каква невеста ќе одведе во Ресен...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Климент Камилски, задржувајќи ја иницијативата, дури и сакаше веднаш да предложи серија од први десет најопасни турцизми, на кои требаше да им се посвети сегашната или наредната сесија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Прво сакал веднаш по бродоломот крај чамецот да заплива неговиот труп, но се исплашил од водата (идејата ја искористил во рекламата за Frenzy, кадешто по Темза плива неговиот труп, но тука е секако заменет со кукла), и затоа проблемот го решил така што до чамецот од остатоците од бродот стигнува весник, во којшто меѓу другото има и реклама за брзо слабеење, со вообичаената слика на дебел маж „пред” и на истиот, но ослабен маж „по” (диетата за слабеење) (весникот има и дополнителна драмска функција: со вестите за германските потопувања на бродови да внесе додатна напнатост и страв меѓу бродоломците).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Како што ме знаеш педантен, јас би сакал веднаш сето тоа да е чисто, прибрано, а тоа сè уште не е можно.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Татко ми сакаше веднаш збор да даде, пак и јас...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СТОЈАНКА: И така не сум за тебе, за вашата куќа.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Ти благодарам за јагодите. Убави беа! - рече Елена. - Ќе ти наберам пак. Сакаш веднаш? - Не.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Потоа кратко разговараше со шоферот на автомобилот кој пак беше многу вознемирен, многу брзаше и сакаше веднаш да им се оддолжи на дамите за немилиот настан со мала парична надокнада.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- Мачка? се зачудив. - Тоа е лесно. Ако сакаш веднаш...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Едно симнување од воз, тој сака веднаш да го види претставништвото и најпрвата работа што ја спомнува е проширувањето.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Неколку вдовици сакале веднаш да појдат со расплетени коси и да ги побараат пресните гробови на своите луѓе, да поклечат со наведнати глави и со запалени борини над покојниците, да ги прекорат што ги оставиле самохрани и со нејаки деца, да ги обележат местата со нишан што ќе се памети, еднаш, по некоја година, синовите или браќата или тие самите со кош да ги пренесат коските на мачениците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Само неколцина, меѓу нив и покајнички смирениот Богоја Гулабарин, останале будни, со нив и тројцата раненици на три двоколки ослободени од лесновските камења.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сакаше веднаш да се надоврзе на искажувањето на Сретен Јаворов, но не знаеше како овој ќе реагира. Подобро да почека.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сакам веднаш да додадам дека во случајов не станува збор за одамна познатите и многу успешно опишани девет кругови на Пеколот, туку за чудни барања пропишани од страна на човековиот ум со кои преку пропишан ред и утврдени правила се насочува однесувањето на поединецот во организираната држава и се одредуваат казни за непридржувањето кон овие правила.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Очекував да го соопшти и она познато обвинение, до кое тој многу држи: дека никогаш не сум се соживувал со страдањата на несреќните поединци, и дека за жал не сум ја разбрал додавката: "на заслужните и кога ќе згрешат не свртувај им го грбот". (Сакам веднаш да додадам дека изгледот на Привидот при секоја нова средба е сè понестварен.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)