Но, нема добри писатели коишто не го разоруваат (дури и кога мислат дека го утврдуваат) кодот на сопствените предестинации: религиозни, национални, историски, психолошки... 48 okno.mk Ако сум слободен да го изнесам својот став, не сакајќи овде да влегувам во аргументите на сите други ставови, го претпоставувам Рембо пред сите католици на францускиот 19 и 20 век, а Матош пред хрватските; Војнович пред сите руски православци, а Домановиќ пред српските; Омар Хајам пред сите муслимани, Витман и Емили Дикинсон пред сите американски моралисти; Еразмо на острата смеа пред пајажината на верската схоластика, Оскар Вајлд пред сите викторијанци (крутиот британизам); Томас Ман пред лажната и простачка, „мистичка” (мистификаторска) опиеност на сите настапувачки национални гордости; Кафка и Џојс пред секој „реализам”; а Ниче и Шопенхауер пред секоја катедра на големи мисли... »» Каков, во таа смисла, треба да биде ангажманот на писателот?
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
САВЕТКА: А овој што сака овде?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Сите сакаат овде да бидеме тоа што не сме, а ние да се плашиме да им кажеме на децата кои сме! – Со нашите чеда мораме да бидеме отворени – продолжи Татко – како и секогаш, мора сепак да им го довериме нашето минато.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
„А жената?“, прашува тој. „И таа сака овде“, велам јас.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Почнувам да мислам, дека тој просто сакаше овде свински да ми се потсмее: на тоа се сведува неговото разбирање од свињогојство. 212 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тоа сакаат овде туристите да го видат.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Оливера Поточка пред сите кажува дека е трудна и дека не сака овде да го роди, а на Филип Хаџиевски одново му се одзема умот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сакаш овде да а доведеме да се видите, или пак, она коа шо рече — тамо да ѝ појдеме — му вели дедот Петко на Илка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)