сака (гл.) - уште (прил.)

Градам со нив два значјани објекти. И, сакам уште со нив да градам.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Туку сакам уште ова да ви го речам: вие останувате, а ние постарите заминуваме. Мораме.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Тој предложи да се сокриеме некаде и да ги следиме (сега разбирам дека и тој беше погоден колку и јас и дека сакаше уште таа вечер да расчисти со Луција: колку смешно – што да расчисти, кога ниту јас ниту тој немавме ништо со неа?); така ќе сме виделе која е девојката со Фискултурецот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Сакаш уште? Има многу!” – сестрите се радуваа поради тоа што можеа да ги подмират нивните желби . И тие тоа го запаметија за цел живот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Ете, толку ти раскажав и сакам уште да ти кажам, дека ако некои одбегнуваат да одговараат на прашања за тоа време и најчесто замавнуваат со рака, треба да имаш целосно разбирање за нивното молчење.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сака уште да рече Можеше да се случи секој од нас да биде убиен, но се премислува: Само стрика Анѓела не го одмина кутриот, вели.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога, на одење, што слуша - плаче дете во куќата, зајдува - бабо, сакам уште едно копанче од мисирката.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сакаше уште некоја држава да спомне, ама се поткаса и почна да витка тутун.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас би сакал уште да ти речам, но без умисла да влијаам на твојот избор, дека во нашето семејство Фетиевци, со векови сме преврзани на кадиската традиција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со ум и чесност, со праведност и знаење сме се одржале и сме ја добиле довербата и на султанската власт, но и во овие времиња народот нѐ прифаќа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Ох , - реков сочувствувајќи, - ох, добро вујне, - сакав уште некој збор да речам, но таа уште посилно заплака и јас конечно морав, морав да појдам.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тоа го знам и би сакал уште да знам - кога можам да заминам кон чистилиштето на една планина како економ.“ Се потпиша и го здипли писмото со невешт искинат ракопис, по малку очаен зарад својата искреност, овој пат без капка цинизам, но и зачуден дека човековата биографија може да се набие в кожура како неколку зрнца ситен и безначаен барут.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Веруваше ибн Тајко во изедначените места, па сакаше уште да ги направи и видливи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Би сакале уште да спомнеме дека не ја сметаме оваа студија за завршена целина која нема потреба од евентуални подобрувања.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Би сакал уште малку да те задржам во ова убаво мое зајдисонце меѓу ридовите но ти веќе се оддалечуваш талкајќи кон некое соѕвездие што сал тебе ти припаѓа.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
- Ми јавија ветриштата и – ве спасив. Сега што сакате уште?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Што сакаш уште да знаеш? Кој број гаќи носи. Не знам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Една мала, топчеста бригадирка, преврзана со бела шамија, кога усети дека ја блисна студена вода и и’ се разлеа по градите, цикна преплашено и го испушти чанчето на земја; Мече се засркна од смеа, а после нацрпи во црпалото пак вода и уште неколку пати ја плисна бригадирката, која што беспомошно се обидуваше да се одбрани со раце: – На, сакаш уште!
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Таа, ја наведна главата кон мене, сака уште потопло да ѝ дојде од ушето и во вратот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Дончо, исто така заради долгата и голема прошетка по синорот на Острово, засвирка низ носот во леглото крај баба си, додека таа, Митра, долго не можеше да ги напади зборовите на Чана од својата глава дека сака уште некое дете да истисне од својата голема снага.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Перса би сакала уште долго да го слуша зборот на Пелагија, ама знае дека е уморна и дека треба добро да се одмори за да може утре да работи.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Сакам уште нешто да прашам, ама ми се заврзува некаде јазикот и не ме риза.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакам уште нешто да го припрашам, ама стражарот веќе ме дрпа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Сакаш уште побрзо? — Сакам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Неее, викам, сакам уште побрзо!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас секогаш многу ја сакам Билјана, но кога така размислува за важни нешта, ми се чини ја сакам уште повеќе.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Сега слушни ме уште малку – продолжи Игбал. – Сакам уште нешто да ти објаснам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мислите имаат огромна моќ.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)