сака (гл.) - и (чест.)

Меѓутоа другите, поуките, на кои козите им го изменија видливо животот на добро, им донесоа мир во куќите, од материјална страна, сакаа и од други причини да го видат татка ми со коза.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Се обидов да викнам од балконот, мир сакав да речам, сакав да викнам, луѓе, одбирајте важно од неважно, сакав и да слезам долу, но бидејќи бев полуоблечен, се откажав.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Барав од Селзник да ми обезбеди соработка со Дали.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Истата, 1944г., Хичкок отиде во Англија („Страсно сакав и јас да направам нешто за војната“) и режираше два кратки филма за британското Министерство за информации како свој придонес во воените напори. okno.mk | Margina #22 [1995] 143
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сакавме и ние нешто да пофатиме, но Љупчо не даваше.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ја сакав Луција, ја сакам и сега, и покрај тоа што ми го стори.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Откако Луција заврши, тој побара збор: рече дека му се допаѓа многу сценариото за приредбата, но дека би сакал и тој да испее народна песна, веднаш по блокот рецитации, а пред бабарскиот обред.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ако сакате и костење да ви сварам. Се нашло...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
А потоа го минавме она растојание кое на невиноста ѝ се чини неизмерливо - растојанието помеѓу размислувањето за сексуалниот чин и вистинското соединувањето на две тела.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Рајнер сакаше и тој и јас да студираме философија на Виенскиот универзитет, јас посакував со него да го остварам сонот кој некогаш го сонував со брат ми Зигмунд: да живееме заедно во Венеција.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Пропагандите најпосле само можат да ја достигнат својата крајна цел – дележот, коешто не го сакаат и оние што се против националниот сепаратизам.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Не помалку од тебе сакам и јас, ѝ возврати другата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Сакам и Онисифор Проказник да дојде со мене.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Самиот си си должник. Побарај го крадецот и земи го она што е твое, ако е твое.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Третиот беше бригадир на градежната бригада на Задругата: сакаше и нему да му го заборават името и да го викаат бригадире. Го викаа Језекил.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И тогаш чиниш беше прероден од тоа што беше успеал некако да поверува и сакаше и сите други да му поверуваат нему. И навистина луѓето веруваа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога ќе се вратиме сакам и ти да го запознаеш. Сигурно ќе ти се допадне.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Жал ми е! Но би сакала и вие да ме сослушате до крај. Влезени сте во бременоста каде со закон е забранет абортус...
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сакаш и ти да повлечеш по нивичкана, да ја натопиш со пот. И ти си како човек.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Среќа, ба му ја. „Некогаш не те сака и господ“ , би рекол Лазор Ночески, „или намерно те остава за да се мачиш“ .
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А зошто не го сакала и во гробот, праша Роден Мегленоски, бришејќи си ги очите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не продавај ми шикли за ореви, вели, не сакам и дома да бидам надвор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Дувај ги, викал татко, издувај ги, велел, да нема ни раска на јатките. - Да не сакаш и да ти ги џвакам, мајката, му рекол еднаш Јоше Свирачот, ама татко не го заушил убаво, оти устата му била преполнета со ореви што ги крцкал со забите и од тоа не му се дослушувало.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со таа мака, Уља сака и да се попраша за Мирчета.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
да извидиме кај се, да наслушаме што зборуваат, и ние одиме и врзуваме колчиња, за да ни веруваат, ама со нас имаше и еден Бугарин, ни го присливија, како нивни човек, ама тој страшлив, идеше до некаде и застана, јас, вели, не можам повеќе, не сакам со секој да се борам, вели, да не сакаш и душманот да ти го одбереме, велиме ние, и одиме, го помоливме да иди, и заминавме, а тој остана во нивјето, во калта и ние наближавме до теловите, до окопите, и слушаме зборување, ама ништо не разбираме, ни бегаат зборовите покрај уши, не знаеме дали се англиски или грчки,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А сака и да зборува и да пее.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не сакам да ја видам, му вели татко, а не сакам и тебе да те гледам, му вели, и си пие цигара, се пули в земја.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А трчаше и покрај река, како да сакаше и реката да ја завтаса.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сакам и да ме штипне за да знам дали уште сонувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Можам нешто да те прашам, вели. - Прашај, му велам. - Од кај си, ми вели. - Да не сакаш и крштеница, му велам, да не сакаш ти да ме сослушуваш?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А господ ги сака и оние што ги зема, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сакаме и да трчаме, ама не се трча: магарето тргна назад, кравата се брани од муви или се обѕрнува по телето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А дали ќе се плаќа работата, праша некој, што ќе се добива за работата. - Ќе добивате леб, вели војникот, а ти да не сакаш и чин.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Лапај и грабај, утре ако сака и попот нека не покрие. Алчност и проклетство. Да.“ „Раскажувај.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ете, мори, кој ти бил твојот Крале Марко! Женомрзец и женољубец, тоа ли сакаш и јас да бидам?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Ами вие, бре, рисјаните, велите дека на Турците им смрдела душата. Сакаш и ти да бидеш таков?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Арно ама Силјан парите не му ги земал, чунким сакал и тој да оди со него на Божи гроб.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Се протегна наназад и го изгасна светлото. Беше очигледно дека сака и практично да ја прикаже убавината на постојаноста со која се одликуваат предметите.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ако полека чекореше низ нивата без шапка, понекогаш довикнуваа: „Еј, сакаме и шапката да ја ставиш!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Понекогаш детето и сака и мрази во истиот дел од секундата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Па кога едно дете ќе ги сфати овие нешта, како што ги сфати и Зоки Поки, тогаш за него е најголема среќа кога тие тато и мама ќе го сакаат и него, и ќе го примат во својата убава заедница, чувајќи го како најскапото што го имаат.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Слушнав, - вели Зоки, - но не слегувам. Сакам и овде да е градинка.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Зар тоа не е работа? – Така, сакам и јас да копам ...
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Пелагија каснува од слаткото што мириса на дуња, на дом, на сигурност, сака и таа да се уфрли меѓу зборовите на тетката, ама нема место за нејзините зборови, не може да направи простор во нејзината реденица оти таа ги стиска зборовите еден до друг, смислата одвај да допира до свеста на Пелагија, само негде длабоко во срцето веќе знае дека не само што нашла засолниште, туку како да ја нашла тетка Евдокија од Прилеп, односно како да оживеала нивната мајка, нејзината и на Добра, одонде, од зад границата, па наслутувајќи големи премрежиња, брза да ги откине од патот на страдањето.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
— Јас не сум госпоѓа, велам, сакам и плачењето да му го послушам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А и некој простодушен народ сме: не сакаме и со душманот да се замериме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама што ќе правиш: понекогаш сакаш и лагата да е вистина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сака и мене да ме користи ко бонче за ручек.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ако не можам да те сакам, вели, ќе можам да те тепам, како ѓуптинот ѓупката, вели, првин ќе те завиткам во една черга, вели, за да не можам на место да те отепам, и после ќе мавам, ќе мавам, вели, дури да ме заболи раката ќе мавам, дури да те засакам повторно, вели, и после на секое удрено место ќе те бацувам, вели, за да се сетиш зошто било тепањето, вели, младоста сонува, му велам, а староста само се сеќава на сонот, рекол некој, колку деца ќе имаме, прашува Горачинов, јас веќе имам едно, велам, ти имаш, вели, но сакам и јас да имам,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакаше и мајка да дојде, но дедо ја врати.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не сакам и ти да заглавуваш, му велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не можев, велам, не сакав и ти да се плашиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се однесува небаре да е преполна со среќа, уморена од обилен живот, па сака и мене малку да ми оттури, да ми отстапи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакам и јас да појдам, ама којзнае дали ќе знам самата нешто да си побарам, да си купам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Сакав и мене да ме затворат, вели, за да бидам поблиску до тебе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Сакам и јас да дојдам со тебе, - ми рече таа.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)