Товарен грб полн стомав, велеше, а мевот воопшто не му се гледаше бидејќи тој Алија сиот беше свиткан навнатре, од тежините што ги пренесуваше.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Надворешниот, “архитектонски” простор на градот е свиткан навнатре, кон својот највитален, најсуштествен дел, за кој всушност никој и не знае дека постои, кој е врвна тајна!
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)