„Ако мислиш дека си уште власт, сврти ги дизгиите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- А ти сврти ги очите, - реков. - Гледај на другата страна.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- А ти сврти ги очите, - реков.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Еј, невини луѓе, во небо што гледате и се молите, свртете ги рацете нагоре, сонцето впијте го, месечината во коси нека ви заигра, ноќта кога ќе се спушти ветрот нека влезе во вашите пори низ крвта нека развиори.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
„Свртете ги дланките! Има ли плускавци!? Има! Значи добро работевте! А сега, Адеме, што сега?“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)