Зашто ни во најжешко лето не пресушуваат, и зашто водата е студена и лесна за пиење, жителите на Потковицата кон нив се однесуваат како кон природен резервоар на вода за домаќинствата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Толку се наблиску еден до друг, што, напросто, си ги мешаат водите и на тој начин прават едно единствено извориште.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)