седи (гл.) - ние (зам.)

Така изѕемнат, одвај отворив уста за да го прашам игуменот каде води онаа врата наспроти собата каде што седевме ние.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Си седевме ние еднаш така собрани под ѕидот на градинчето Гошево и со нас беше и Јоле.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Така загледани, седиме ние на прагот од тоа што беше куќа, а јас се обидувам да се вгледам во очите на старичката и низ нивниот блесок да влезам во нејзината душа и да проникнам во нејзините чувства.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)