седи (гл.) - дете (имн.)

Дали се сеќаваш - рече - ко бев јас кај тебе пред пет-шес месеци, на пример, тоа било ко бев кај тебе, речи, на Свети Никола, (тамо шо го служел денот) дека ме седна - рече - тамо на задниот дел кај шо седат децата и за мене не водеше сметка никако.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Крај ѕидовите беа наредени некакви дрвени машини пред кои на подот седеа деца, а на сите страни имаше големи клопчиња од тенок, светликав свилен конец во разни бои.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)