И сите знаеле дека Онисифор Проказник не го сака во тајфата, не зашто бил во работните дни песнопоец, никако заради тоа, туку зашто патем можел да стане товар.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Коле сѐ уште стоеше крај Буза. - Другари, - се сврте кон оние кои седеа зад него, - кој сака, може да прејде кај нас.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Без да се дознае што еднаш на друм бил тепан од двајца заптии, несреќникот понекогаш ноќе, додека умните и живите седеле зад замандалени врати, одел по селото и замавнувал со вила кон пците и сенките.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во ресторанот беше тихо. Газдарицата седеше зад автоматската каса и ја целиваше својата тромава мачка, дебела и сива како и таа.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Школскиот прислужник седеше зад нас на расклатен стол и строго нѐ гледаше.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)