седи (гл.) - скраја (прил.)

Ништо, нека си бере, нека се радува, а јас ќе седам скраја, ќе почивам и ќе ја гледам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Сите работи беа готови, благото, ручекот, и тоа сè со вештата рака на Пелагија, а Перса мораше да се седи скраја и да ја стишува силната река љубопитни прашања од Пела зошто се прави сето тоа.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
17 ПАНДО И НУМО седат скраја од полјанката и, влечејќи го сертиот чад од крупно дробен тутун, ги гледаат момчињета како вежбаат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)