седи (гл.) - таму (прил.)

Јанческите млади мажи седат на опашката на трпезата, од кај пенџерето што гледа на север, на срецелото, и пак се забораваат дека кога седат таму, последни, и последни има да зборуваат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Седеше таму во ЈАЛ, макајќи со сушито во четвороаголно чинивче со зелен рен, а му остануваше помалку од недела дена живот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Гронинг: Тоа беше единственото андерграунд списание, така што еден ден влегов во канцеларијата на Холивуд Булевар, а рецепционерот седеше таму викајќи „Немој да работиш за овие копилиња!“
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Грот:Разбрав дека после овој пробив следела цела серија ужасни вработувања вклучувајќи го и тоа како писател/шофер на 88-годишен екс-холивудски режисер. !
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Дали е ова точно, или таа, новата жена на татко ѝ не ги сакала да седат таму.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Милан него го ангажираше во политички дискусии и се лутеше кога мачорот, седејќи таму и интелигентно мавтајќи ја опашката, ништо не му одговараше.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ја ставам храна таму надвор, и она јаде и седи таму.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Прво јади.“ Кети ѝ го поттурна послужавникот да ѝ биде поблиску до неа и остана да седи таму сè додека Рози сосила не ги проголта јајцата и резанката тост.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Доаѓајќи си на себе, таа остана да седи таму, една или две минути, и потоа повторно го погледна Милана, и тој веќе не беше оној чуден човек што беше пред една минута.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кучка, го мразеше и по петнаесетте години колку што беа разделени, и по куќата што ѝ ја остави за во неа да си го донесе новиот маж, и со парите што сѐ уште му ги земаше.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Иако таа страна вообичаено беше резервирана за семејството на зетот, таа се договори со ќерка им да седи таму, оти не можеше да поднесе дури ни да седи во негова близина.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Седеше таму здодевајќи се додека Летка го плаќаше данокот на новосоздадената потреба на западниот човек. И ја посматраше.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Беше жешко; се потевме сите, и сите беа среќни, а мене душата ми боледуваше по Луција, која седеше како самовила на ливадата, како пеперутка, како буквата „Ж“, иницијал од древни ракописи, меѓу своите другарки, дробни букви; беше најубава, најзрела од сите, вистинска буква-девојка, сета во црвено облечена; седеше таму и си потпевнуваше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
ЕВТО: Тивко! Седи таму! Уште не е време.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Другиот ден, кажувајќи му на Евтим за вошката, се преселив крај него, а оној кој седеше таму го отерав во првиот ред, изговарајќи се пред класната дека сум висок и им пречам на оние зад мене.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Но таа цел ден седеше таму, не продаде ниту едно врзопче чај и баш ѝ беше гајле за моето поетизирање!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Седевме таму едно половина час и му велам на чичко ми Борис: Може ли да ме известиш ако почне движењето, а јас да се симнам долу да видам до каде е лебот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Само што се вратив слушнав пишталката свири и сите моравме да се најдеме на зборното место. Ех, како ми беше криво!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
„Ништо, само напливот“, рече по извесно време, седејќи таму, а очите му беа сѐ уште затворени. „Само напливот што надоаѓа.“ 84
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Доста ми беше од него кога седев таму а сега дури и на работа ме гони.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)