Седнавме врз зелената трева пред куќата.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Потоа седна врз него, бришејќи си го потното чело, собирајќи здив, смирувајќи го своето возбудено срце.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Потоа сите излегоа надвор, па почнаа да пеат и да играат, а кога одново требаше да седнат на своите малечки столчиња во собата, Зоки пак си седна врз својата масичка. Ова на Зоки многу му се допадна.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Па, кога попладнето дојдоа дома, уште не го ни слече палтото, тој се поткачи на едно столче и – чуп! – седна врз масата.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
„Лесно е да седнеш врз запалена бомба и да го распарчиш своето тело, и валијата да остане, да присуствува на моето Глупаво е! Неподносливо е!понижување!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Дојдоа до крајот на ливадата. Дедо Димо се врати на почетокот, седна врз откосената трева и си го запали лулето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
По десетина минути жестоко мавање ја спушти секирата, седна врз дабовиот трупец, од кој одвај успеа да откорне две, три поголеми иверки, па тешко дишејќи, ја погали рапавата кора на Јурукот, шепотејќи: - Прости ми, Јурук, морав со некого да се мавам!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ако им влезе во милост на Турците, си рече Петре, ни Свети Ѓорѓија-Горг ќе го срети на џадето, ни пак чавка ќе му седне врз оџакот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)