сети (гл.) - празнина (имн.)

“ и во душата сети празнина наместо сеќавање, оти во тој миг му се причини како и едното и другото отсекогаш да биле само теми за кои пишувал, без да ги доживее.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не можам, а да не ја сетам празнината на зборот.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)