сети (гл.) - вистински (прид.)

Но кога избега, и ги напушти, тој го сети вистинскиот понор, што му ја раскина душата: Во осветлените прозорци на туѓи куќи да оживува спомени...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Беше едно надоаѓање, што никогаш не се одѕива од другата страна, но тој беше доста стар ловец за да може да го сети вистинскиот миг, токму по таа притаеност.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)