Ти си мој гостин и пријател.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ти си мојот последен верен читател на Балканот во кого имам доверба, земи ја мојата Книга Книга за детето детето објавена на француски јазик.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
- Значи ти си моето догорче!? - вртејќи го погледот овој пат кон Рада, која само климна со главата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ти си мое дете, ти си дел од мене. Ти си моја рожба.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Можев така да ти речам, но не сакав. Мила Азра, ти си мое дете.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Доближи ми се тогаш без страв, доближи се до најсвоето, до Мајка, оти ти си дел од мене, ти си единствено парче изделено од мојата утроба, од мојата душа, од моето срце, ти си мое дете.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
МАНОИЛ: (Ѝ го препречува патот) Стој, ти си моја жена и без моја дозвола не можеш да ја напуштиш оваа куќа. Ти тука ќе останеш!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
А јас не можев да поднесам ти да бидеш жива, а да не си моја сопруга. Дали ме сфаќаш, Рози?“
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ти си моја платена опозиција. Истоврмено ме осудуваш на смрт и бараш помилување од мене.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)