си (гл.) - далеку (прил.)

Цар Александар као дете му вика на персијскиот цар: „Ти не си вреден мен да ме учиш. Многу си далеку“.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Навистина те познавам – ѝ велам – но многу си далеку.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Овде сум - вели таа – овде сум, но колку што се сеќавам ме немаш предупредено дека напати практикуваш да се прикажуваш и сосема откачен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Му вика: „Царе, ти што ми праќаше кутијте и клопотарките за да се занимавам по улиците со децта, јас ќи дојдам сосе војска да те видам теб, а не идам ти да ме учиш, не си поспособен да ме учиш!“ И царо вика: „Ех, то детто, тоа мисле да ме бие мен. Добро!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)