склопи (гл.) - око (имн.)

Целата кула мирисаше на тутун. Сѐ беше напразно...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Старата беговица, мајка му на Назлам-бег, цели три ноќи не склопи очи.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Мајка немала доволно храброст да влезе во неговата соба и да го оттргне од неговите збогувања. Таа не склопила око цела ноќ.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
О, да можеше да види само уште еден, макар блед отсјај од онаа незаборавна игра, што далечниот залез ја одрази во водите на Преспанско Езеро - блажен ќе беше за навек тогај, да склопи очи...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Истиот ден, околу два часот по полноќ, не можејќи од возбуда да склопи очи и да заспие, Панде го разбуди анџијата, кој ’ркаше како некој стар, со години неподмачкан чекрк, истркалан малу подалеку од него на сеното, под скалата, до вратата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Го убиле, растажено ми шепна и ги склопи очите нишајќи се пред мене.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Јас дремев крај нозете на Ели до утрото. Вера не склопи око.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Се наведнав, ја бакнав во испотеното чело.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Бакни ме,“ повтори Добрата Душичка, и ги склопи очите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Пеел со склопени очи и поднаведнат како во зазор што им го одзема времето на богатите, на умните и на покорисните од песнопојците зашто можеле да разговараат за свои работи, за политиката на европските земји кон Турција, за ловот и за коњите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во неговите песни се раскажувало за јунаштвото на Турците од минатото, од времето на Муратовата моќ, за нивната страсна љубов и за убавината и верноста на нивните жени.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Цела ноќ Ивона не склопи око.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И, ги склопи очите кога ја исполни својата норма.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ранетиот се потпре на ѕидот од воденицата и уморно ги склопи очите.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Молечвме - тој со склопени очи и забуцани прсти в коса, јас - претпазлив и бессилен да говорам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Топлината на пламенот го совладуваше; кога ги склопи очите се смири, чедно побеле и остана детски насмевнат.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ги склопив очите. И пред да потонам в сон, знаев дека на челото ќе ми остане длабок белег од срча на скршената ламба.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Лицето му се подмлади, забите станаа побели и посветкави, и тој, во сладок занес, ги склопи очите, свечено носејќи ја во себе скриената болка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ги склопи очите во исчекување и се изненади од нејзината пријатна мекота.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ги склопи очите во исчекување и се изненади од нејзината пријатна мекота.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Камилски не склопи око ниту за миг од претпоследната ноќ од својот престој во Париз.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ги склопи очите и ги виде сите бројки - соседи: се стискаат во телефонска кабина а црната слушалка шушкаво го впива неговиот здив.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И не доаѓај веќе овде.“ Отец Симеон се потпре на ѕидот и ги склопи очите.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Го залепи челото на стаклото и ги склопи очите задремувајќи со последно сознание - навистина, Јана веќе не сакаше да го гледа како пие, како војнички ја поздравува месечината, како ја полни устата со земја. Таа, Јана-Марија...
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Хармоникашот зад нив допре со ковчестите прсти некаков остар и болен мол и го разбуди бревтањето на замрената локомотива зад станицата. „Во дворот на еден оџа власта денес откопала дузина митралези“, рече еден од браќата. „Затоа ноќе мачките лаеја како пци.“ Отец Симеон ги склопи очите и се заниша.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Отец Симеон ги склопи очите и не виде дали Иван се двоуми и дали се спротивставува со гест или движење на лицето.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ги склопи очите и се пушти на коленици сфаќајќи дека за него нема веќе никаков почеток.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Деметра ги одредува годишните мени Везејќи гоблени без да склопи око.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Ги склопи очите. Воздивна. Ги исклешти забите. Попука во шавовите.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
А кога ги склопи очите, несопирливо потече со настаните, ја надрасна темнината во непроветрената соба, се најде таму каде што беше пред повеќе од две години, на планина, на пуста гола планина од чиј врв ноќе можеа да се соберат ѕвездите испрскани со крв.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се наведна и ги склопи очите. Не опцу и не воздивна.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ги склопи очите и се повлече во темница во која сакаше да пронајде што станало пред тоа. ...
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Разденот го дочека без да склопи око.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
„Леле, некој ми ја уби моја Султана, а притоа и вратата ми ја залости, за да не можам да влезам да ѝ ги склопам очите".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И зајчето склопи очи, уморно е, сака почин - добра ноќ!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)