Војниците, командувани од некојси познат на солунчани Арап Бимбаши, истрчале да го скрнават телото на убиениот, меѓутоа, командирот, изненаден од готовноста на херојот да се саможртвува за своите идеи, како и од пројавената смелост и ладнокрвност пред смртта, забранил да се унакажува телото на младиот револуционер, посочувајќи го како пример како треба да се гине за татковината.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)