Се надигна од облакодерите и се слеа со самото небо - во една длабока и страшна - неискажлива болка... мајсторот Него не го испратија со свирки, ниту се собраа луѓе пред црквата, на сред село, да играат оро.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Го гледаа како се слеа со полето, како потона во таа ноќ, како се спушти и над него тој нејзин плашт од сината месечина; гледаа кон таму се додека беше возможно да се забележи барем некое најмало движење на она место, каде што се искри од нивните погледи во темното зеленило, а после сите молчејќи се враќаа во своите легла, изморена и претепани.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И треварите, уште пред да ги повика да му помогнат, се свртеле од огнот не исправајќи се премногу.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Звукот на гитарата не успеваше да се слее со нејзините мисли.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ќе затрепетеа чувствително искинатите акорди од нивната гитара и ќе се слееја со гласот на малиот певец.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
„Ќе влеземе ли заедно?“ „Не“, се слеа со тој шепот и шепотот на другата сенка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Потпрени еден на друг, се слеале со грдата сенка на урнатината.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)