случи (гл.) - со (предл.)

Немаше апсолутно никаква претстава што можело да се случи со неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И што ќе се случи со идните песни.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
- Прашуваат што ќе се случи со нив?
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Часовникот како да претчувствувал дека нешто ќе се случи со него, та затоа цела ноќ така силно и возбудено чукаше простувајќи се и од куќата и од своето работење.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Во првите години на комунизмот во Македонија, во нашето учење беше исклучено постоењето на Бог, на негово место не беше никој поставен, како што тоа ќе се случи со поставувањето на идеолошкиот Бог во родната земја Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
По нејзиното доаѓање дел од основните методи на дотогашната работа, што се потпираа на долгогодишното искуство, или го изгубија своето значење, или бараа неодложно прилагодување на непредвидливите ситуации, но многу позбунувачки беше тоа што се случи со началникот Круме Волнаровски: јас станував сѐ повеќе несигурен и неспокоен, затворен и оттуѓен, лош кон другите и кон себе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
А Темјанка? Што ќе се случи со нив? Не, останувам!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Целата треперев при помислата што ќе се случеше со Ели ако не се вратев по неа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Фонче откако ја прегледа куќата од Китан, вртејќи ја главата како да не верува дека ова е случено со неа, во тужбата наведе дека куќата е оддалечена 150-200 метри од каменоломот; дека кога ја изградил Китан, тужениот Танаил, не вадел камења со експлозив, ами рачно; дека од тие експлозиви куќата добила пукнатини кои со време сѐ повеќе се шират и дека се заканува опасност куќата да се урне; куќата кога ја изградил немала никакви пукнатини, а за тоа можат да посведочат мајсторите што ја граделе; и затоа бара од судот веднаш да му забрани на тужениот Танаил да употребува експлозив и преку вешто лице да направи увид на штетата на куќата и да му ја плати на тужителот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„И? И? И, што се случи? Раскажи, раскажи, ама те молам мамо! Што се случи со огнот и со водата... има ли среќен крај приказната?“ „Е, дете, дете...“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Последното такво собитие се случи со ќерката на логотетот (за ќерката на царот и за нејзината чудна смрт ви преподадов сѐ верно), која се роди слабоумна сосем, и логотетот само на Писмородецот му го беше доверил воспитанието и стекнувањето со ука нејзино, а овој го прими тоа со голема почест.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Секако, потоа ќе заѕвонеше телефонот или искрснеше некоја итна и неодложна работа, која редовно ме спречуваше во моите намери, но за нивна среќа, а можеби и моја, оти инаку не знам што сѐ можеше да се случи со мојата, веќе до влакно, истенчена толеранција...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Ама нешто се случи со касетата или диктафонот, па раскажувањето на Еца остана таму во големата соба на нејзиниот стан на улицата Ваци Ут во Будимпешта. Така требало да биде!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ете тоа се случи со нив. Ги стрелаа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Потоа го донесоа и Јехуда Давидовиќ. Бенвениста Давидовиќ не можеше да го поднесе ова.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кутриот! Што ќе се случи со него, мајко Персо?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- А ние – што ќе се случи со нас? Зар и ние ќе станеме споменици на мразот?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Утре кога ќе бидеме далеку од сево ова што ни се случи со вештеркиве и самовиливе.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Сега знам дека нам само ни се причинува оти човекот е силна ѕверка што си ја носи како богат улов судбината во своите заби.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мислам оти згрешив кога не се нафатив да ги разгонам овие облаци од неговата глава бидејќи токму таквите темни тревоги го поттикнаа она што наскоро се случи со него.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Бев навистина поспана, заслепена, ниту за момент да здогледам или барем да се посомневам дека ни се прикрадува големото зло.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но сонцето, кое од небото гледаше што се случи со стариот даб, налутено рече: - Штом не сакаш да пееш и не ги почитуваш старите, не ти давам да им се радуваш на моите зраци! - и се скри зад еден облак.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Токму тука, она што порано претставувало компромис за Бредбери се претвора во негова специфика -- така доаѓа до неочекуваниот пресврт: Бредбери едноставно одбива да созрее во онаа смисла во која тоа се случило со неговите колеги- врсници.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
III Мил по цел ден времето го поминуваше во лабораторијата; работеше експериментираше и не се обезхрабруваше: но му беше криво што никој не го разбира да го помогне, да му даде средства за да го реализира овој свој потфат; селаните и пред тоа не му обрнуваа внимание, а особено сега кога секој ден трепереа и не знаеја што ќе се случи со селото, со нивните животи.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)