Во тоа време Силјан си седеше до баџа и го слушаше сето ова што зборуваа.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Јас победоносно го слушав сето тоа и срцето ми пееше од радост. Но, кусо време.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)