Еден отворен прозор се слушаат чекори... одат онаму каде што си ти... далеку некаде лутаат да те најдат...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Зад мене ги слушав чекорите и здивот на ѕвероглавите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ги слушам чекорите на џелатот во темничниот ходник. Биди ми горчлив сведок!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
(Се слушаат чекори на жетварките). Жетварките се. Слушај, Ано, не ги носи овдека, сакав да кажам не ги викај ваму.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Трчам и си ги слушам чекорите зад мене...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Одиме, си ги слушаме чекорите, нервозното удирање по калдрмата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некогаш од сон ме буди неговата смеа; одам, ја отворам вратата, неговата соба е празна, но мириса онака како што мирисаше тој кога беше малечок откако ќе го искапев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога ноќе седам покрај прозорецот, слушам чекори и во нив го препознавам звукот на неговите чекори; станувам и го отворам прозорецот, а на улицата нема никој.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
- Не оди блиску до Треска, може да се слизнеш и да паднеш во реката!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Така притаен, божем спијам, наслушнував: влезната врата се затвора; се слушаат чекорите на мама - “Цап - цап -цап - цап!“ како малечки чеканчиња удираат топуците; тато не се слуша; со меки ѓонови се движи како пантер.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Немој да се тепаш! - тоа секогаш особено го потцртуваат.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Но, уште не стигнал да погледа, слуша чекори по скалите.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Се слушаа чекори, крцкаа под нив старите гнили прагови.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Однадвор слушам чекори. Идат кон мене се наближуваат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се притајувам и убаво ги слушам чекорите. увото ми е залепено на земјата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)