Јас не можев да ја слушам цел живот твојата несигурна виолина. нејзините звуци се лепеа за кожата, притискаа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Таму тој овој глас го имаше слушано цели дваесет години и еве сега овде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Само да не се појави Костадин, кој ќе го слуша цела ноќ!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)