По алиштата — бели бечви со црни гајтани, јакучки, со дебели сакми и јанински опинци, а особено кога го видоа белиот коњ, лесно ги препознаа нашите комити.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Каде? - се слушна еден тивок глас некаде од под масата.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
— Море луѓе, кој се ниа сега одозгора? — се слушна еден глас.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)