сме (гл.) - му (зам.)

Јок сме ги бркале бравите, јок сме му ја газеле тревата, сме му ја мателе водата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Со тажен поглед ми велеше дека му е многу жал што така се случило, зошто сме му биле омилените потстанари сѐ до моментот кога јас си заминав.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
На О. Бенеш, меѓутоа, сме му благодарни за увидот дека и најважните уметнички форми на маниристичката уметност биле поттикнати со новите космолошки сознанија меѓу 1550 и 1614- та (тие години се кулминација и во творештвата на Тинторето и Греко). 1548-та Џордано Бруно, симпатизер на коперниканскиот систем и okno.mk | Margina #26-28 [1995] 206 антикласичен теоретичар “a la lettre” го објави делото кое набрзо стана славно во цела Европа: Dell’Immenso e degli innumerevoli, osssia dell’Universo i dei mondi.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
На тој изгрев многупати и без збор во мислата сме му се молеле, ако не повеќе тогаш барем за миг заборавајќи ги тегобите и неизвесностите што ги носи денот а со тоа и сеќавањето за она што било.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Таа е огледало, а јас дрво – си помислив – и двете сме му пријателки на Игбал.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Само ние сме му некој живот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали сме му поверни на наследството на една култура ако ја негуваме разликата во себе (со себе) која го конституира идентитетот, или пак ако се држиме до идентитетот во чии рамки таа разлика се одржува на едно место?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
” ”Ха, не сте доволно упатени, браќа: и на бога ние сме му дале душа...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
САВЕТКА: Е, како се фалиш оти знаеш да цениш, кога велиш да сме му ја дале на Никола Гзарков?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Барутот и сѐ она друго е кај тебе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но не се вратив за тоа. Неделко Шијак е болен. Не се фаќа за нас благословот на игуменијата. Навистина не сме му мили на господа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Колку пати сме му влегле, ние од полицијата, на трагата, а никако да го фатиме.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Со тоа го навредуваме оној што сме го дарувале, оној што сме му помогнале. Го понижуваме.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ние сме му сите познати и затоа нашата ролја во акцијава ќе се сведе да Ве помогнеме и да Ве заштитиме, се разбира ако стане нужда.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Добивавме пари, посебно од постарите луѓе, одевме во сите куќи и баравме прошка, без разлика дали некому сме му згрешиле или не.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)