Стражарот им се смееше на неговите превиткувања.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Многу му должеа на Речникот на Флобер. Најмногу се смееја на одделни толкувања на излитените идеи како: Акционери: Сите крадци!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Невеста имаш ли бе шутрак, млад си сигурно и таа е млада, ха, ха, ха? - се смееја на глас сите поддржувајки го главниот со климање на главата.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Им се смее на лекарите: „Значи и за сугестија има лек...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
И се смеам на сопствената глупост зошто дури сега јас сфаќам дека да се обидам да откријам колкумина се овие што ме тепаат е исто што и да погодам колку љубовници свеска ми имала во животот!
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Отец Симеон му се смееше на господа, под црна неверничка ѕвезда беше роден Отец Симеон. ...
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тој се смееше на нејзините досетки, ја вртеше чашата низ раката и одвреме-навреме му покажуваше на шанкерот да дополни.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Сите луѓе на планетава се исти; се смеат на неверства.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Таа слатко се смееше на неговите анегдоти и досетки, а тој уживаше да ја засмејува бидејќи ѝ се насладуваше на бисерната насмевка.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
А тој, гледал, гледал, гледал и наеднаш прснал да се смее на цел глас!
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Што ќе чешлаш сега, му се смеат на Лазор Рогожаров.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се смееме на гладно срце, што се вели, на гол газ се смееме. И во душата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нивната бела, мека игра во прозорецот се менуваше со една чудна волшебност пред Змејковиот поглед; таа беше исто онака скокотлива и прекрасна, како кога беше помлад и кога неговиот малечок син Јовко, уште додека не беше заоден, ќе го допреше со своите малечки прстиња по лицето и ќе земеше да ги префаќа неговите усни, носот, а тој од тоа не се смееше на глас, она беше многу посилно од смеата, му се разлеваше по целото тело, по сета негова кожа и по секое делче од неговата внатрешност, како некоја чудна миризлива растрепереност, престорувајќи го целиот во една единствена черешнова гранка, преполна со бели меки цутови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Срнчето многу често знаеше да потскокнува од задоволство по таа топла просторија, а Змејко везден ѝ се смееше на таа врашка игривост, живееше само со тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А потоа и на вечера го поканив.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сега ми се раѓаат само ќерки", ми одговори Ѓурчин а потоа и двајцата се смеевме на оваа невистина која и не сфатив зошто му се лизна од јазикот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сѐ уште се сеќавам дека му реков на Ѓурчина:"Нема да бев среќен ако морав да го сметам за брат некое копиле на таа Огнена Гулева", и тој наеднаш почна вистински да се смее.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Беше навистина необичен и пред се весел тој наш разговор, и мислам дека од него не се изроди никакво недоразбирање.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Секако, не е тешко да се придобие бројна публика кога сте такви каква што е и таа, кога се смеете на истите работи, кога сте осетливи на истите животни погледи, кога ве возбудуваат исти драми.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Нова е и одредбата којашто предвидува ограничување на можноста за отказ на приправникот од страна на работодавачот, бидејќи за времетраење на приправничкиот стаж работодавачот не смее на приправникот да му го откаже договорот за вработување, освен во случај на спроведување постапка за престанување на работодавачот – како, на пример, при стечај, ликвидација и сл. (чл. 59, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Оти јачменчок ти се фрла само ако намигаш и ако се смееш на коњски прдеж.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)