Навистина, не одеше само во алови кистови како Жиовката и Мита Доломарова, но затоа пак не можеше човек да ја види искината, закрпена или извалкана и исчурена, како што одеа Пиловите невести на кои преѓеска им се смееја со Митра.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Тишина! - викна комесарот. - Ама, најпосле, имајте малку чувство на сериозност и немојте да се смеете со народната помош...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ема се тргна од мене и почна да се смее со слаткост во кикотењето што се упатува на дете кое не знае да ја игра играта.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Се врати наназад, се потпре на испружените раце, со широко отворените бутови силно притисната на мене.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
АРСО: {Излегува од врбјакот, гледа на Цигапше и се смее со израз на симпатија.) Ех, овој Циганин, муштерија мој, баш заслужил да му се чуе молитвата.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Чорбаџи Теодос-цигански кум! (Се смее).
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Овдека, ова време, не си смеел со отскриено лице да излезеш, да одиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И се смеат со полни усти.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се смееше со сето свое срце.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
И таа се смееше со него, знаејќи дека тоа што го стори е навистина смешно.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
А тебе не ти даваат време ни вода да се напиеш, да се плиснеш под гушата. Не смеееш со проштение, ни понадвор да мрднеш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)