Требаше да се смири времето, брановите, па границата, ако не беше скината долгата сајла, да се врати на старото место и да се појават белите гумени или метални балони, врз кои најчесто запираа уморните галеби летајќи од едната во другата земја.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
А еден ден и ќе му раскажам. Кога ќе се смират времињата! Ако некогаш се смират, за нас.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)