Како ги собра со момците, така отидоа по ѓаволите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Па и да сакаа, немаа со што, бидејќи оружјето што го имаа се собра со време во тврдината и сега тие беа раат работа долу, по Воденско и Солунско Поле, за да можат да ја пречекаат суровата зима по нивните изгорени и ограбени куќурки.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Исфрламе сѐ што ни се собрало со години.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И последните бугарски војски се источкаа преку Витолишча и собраа со себе сѐ што најдоа; ограбија што можеа да носат; собраа стока што можеше да се тера и ја поминаа Црна за да дадат отпор некаде по дренската планина и Бабуна.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Патема собраа со себе што најдоа: луѓе, стока, и за инает ги запалија сите посеви кои веќе чекаа срп и им нанесоа големи штети на селаните. – Море кој ги гледа штетите кога останаа главите – се тешеа селаните и еден по еден се прибираа по селата за да почнат нов живот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Младиот офицер ја собра со шамивче росата набликната врз челото и продолжи да чита: Бродот изгоре, но патниците се спасија.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)