А замисли си што се случило. Не успеал никаде да го пронајде Штабот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Ја обикновениј дурак“ повтори тој можеби во единствена намера да го совлада срамот со кој беше исполнет до врв, „како полно шише вотка“, така самиот се изрази, и јас веќе знаев дека тој смета оти го пронашол лекот за својата болка.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)